Bana aynı şüpheyi aynı acıyı yaşatma...

Bütün şehirlerin kokusunu sürdüm üzerime ama yine de en çok sen kokuyorum...

Bir kütüphanenin köşesinde sessizce terkedilen kitaplar gibiydi merhametimiz.Tozlu sayfalar gibi küf kokan kabuk bağlamış vicdanımız.Dıştan yıpratılmış ama eski kitaplar gibi atılmaya kıyılamayan.

Aşk ve acı birbirine benzer,ikisine de alışılmaz.Tam alıştım dediğin anda da biter.

SATILIK UMUTLAR

Umut satın alıyoruz hep.Hayallerimizin bir etiket fiyatı var.Hayatta yapmak istediklerimizin bir ucu hep paraya dokunuyor.Yeni bir araba almak için hayaller kuruyoruz.Elde edince gözümüz gibi bakarken birden yeni bir model için heves ediyoruz.Bir aşka yelken açmışken sıkılıyoruz.Bugün olan bir şeyin yarın daha yenisi,güzeli,iyisi çıkıyor.Bu yüzden mi hiç elde ettiklerimizle mutlu olamıyoruz? Sadece yeni umutlar heyecanlandırıyor bizi.Elde etmek değil amacımız peşinden koşmak.Çünkü sonunun olmadığını biliyoruz.Para pul,şan şöhret,kadın şehvet hepsinin bir bedeli var.Kiraladığımız beyinler sömürülürken bile ses çıkaramıyoruz tatlı rüyalarımızdan uyanmamak için.Her gün yeni kararlar alıp ertesi gün uygulamaktan vazgeçiyoruz çünkü para lazım hem de çok para lazım her şey için...