Bazı sözler vardır çok masummuş gibi gözükür.Mesela evde kahve içme teklifi gibi. Niye insanlar istediklerini dolaylı yollardan söyleme gereği hisseder ki sanki direk söylese ne olacak?Reddedilme katsayısını mı azaltıyor böyle? Ya da daha ahlaklı mı gözüküyor?
Bir de bazı insanlar kendini zorla davet ettirmeye çalışırlar.Evde sinema, evde kahve niye çünkü ev ortamı daha rahatmış.Bir de samimiyetin arkasına sığınmazlar mı? Ee boşa demezler minareyi çalan kılıfını da hazırlar.
İnsan ilişkilerinde yapmacık olup sonra da çok samimi olduğuna inananlara kibarlık yapamam ben.Klasik hikayeleri bilirsiniz.Çocuk kızı eve bırakır ve kız kahveye davet ederdim ama çok geç oldu der.Çocuk içinden madem buraya kadar niye yordun beni manyak:) diye geçirir.Kız da aman dün bir bugün iki bu çocuk beni ne sandı canım diye içinden geçirir.

Nil'in bir şarkısı var.

Gazeteye ilan verdim
Bekarım yalnızım
Siz de oyleyseniz
Gelin bulusalım

Lisede oğretmenim,ağırbaşlıyım
Bunlar size uyarsa
Sevmeye hazırım

Çift kişilik nedense
Yastığım yorganım
Allah nasip ederse
Sola kayacağım

Yalnız kalpler de atarlar
Bunu bir kenara yazın
Eger kışı atlatırsak
Güneye ineriz yazın

İyi taklit yaparım
Dolma sararım
Bunlardan bahsetmedim
Sürpriz yapacağım

Gazeteyi okudum
İlanıma baktım
Lisede öğretmendim,
Agırbaşlıydım.

Yalnız kalpler de atarlar
Bunu bir kenara yazın
Eger kışı atlatırsak
Güneye ineriz yazın...


Bunun gibi gazeteye ilan vereceğim evde kahveye meraklı olmayanla başlayan.Sonu numune olan mümkünse beni arayıp sormasınla biten:) Frekanslar tutmalı bir kere o yabancı pop ben Türk sanat musikisi dinlersem olmaz. Radyonun hangi kanalında olursa olsun buluşamayız bir bir kere.
Yine Nil'den bir parça gelsin... Kendimizi böyle adamlar için yormaya gerek yok.